Rolnicy, którym nie udało się posiać zbóż ozimych w terminie mogą rozważyć uprawę jarych przewódek. Argumentem przemawiającym za odmianami przewódkowymi są mniejsze skutki wiosennej suszy i lepsza jakość ziarna.
W jakim terminie siać odmiany przewódkowe zbóż jarych?
Odmiany przewódkowe zbóż jarych najlepiej wysiać po 15 listopada aż do grudnia, stycznia. Wśród odmian pszenicy, pszenżyta i żyta można znaleźć rozwiązanie na gleby najsłabsze o niskim pH z oddziaływaniem toksycznego glinu, jak i na gleby najlepsze. Warunkiem powodzenia takiego późnojesiennego lub zimowego siewu jest oczywiście pogoda i stan gleby. Jeżeli temperatura jest na plusie, możemy doprawić glebę bez niszczenia jej struktury i siać przewódki.
Dlaczego warto pomyśleć o siewie przewódek jarych?
Przewódki siane po 15 listopada i zimą zaplonują znacznie wyżej niż siane wiosną. Wykorzystają wodę zimową i uciekną przed wiosenną suszą, która właściwie każdego roku staje się normą. Zanim deficyt wody nadejdzie, przewódki mają rozwinięty system korzeniowy. Przy siewie zbóż jarych wiosną, to główny czynnik plonotwórczy i przyczyna niskiego plonowania.
Oczywiście zboża ozime siane w akceptowalnych terminach dadzą plon wyższy od przewódek, ale przy siewie listopadowym już nie. Biorąc natomiast pod uwagę parametry jakościowe ziarna, przewódkowe zboża jare mają je na wyższym poziomie niż ozime.
Z badań przytoczonych przez Marka Kalinowskiego, zastępcę redaktora naczelnego Tygodnika Poradnika Rolniczego wynika, że siew pszenicy ozimej w końcu października powoduje spadek plonu o 4–6 q na hektarze w stosunku do siewu w terminie optymalnym i w zasadzie koniec października to dla pszenicy ozimej graniczny termin siewu. Tylko w niektórych rejonach i sezonach pszenica ozima siana jeszcze w listopadzie potrafi plonować lepiej niż pszenica jara przewódkowa.
Jak odmiany przewódkowe jare radzą sobie z mrozami?
Ryzyko wymarznięcia dla form ozimych i przewódkowych jarych jest porównywalne. Odmiany o cechach przewódkowych mają geny zimotrwałości z form ozimych.
Jak siać odmiany przewódkowe?
Agrotechnika przewódek przy siewie jesienno-zimowym niewiele różni się od siewu wiosennego. Optymalna głębokość siewu to ok. 3 cm. Normę wysiewu odmian przewódkowych należy zwiększyć w stosunku do zaleceń wiosennych o ok. 50 ziaren/m2 (o ok. 10–15%). Co do terminu siewu, to przewódki powinny być siane od połowy listopada, ale jeżeli zima jest łagodna, gleba nie jest zamarznięta i jest możliwy wjazd w pole, można je siać przez całą zimę. Termin jest ważny i nie można przyspieszać siewu przewódek. Idealnie jest, kiedy przewódki w okres spoczynku zimowego wchodzą w fazie szpilkowania, a co najwyżej w fazie dwóch liści. Bardziej zaawansowany rozwój zwiększa ryzyko wymarznięcia. Generalnie nic się nie stanie, jeżeli przed spoczynkiem zimowym ziarniaki tylko skiełkują albo jeżeli wschody będą miały miejsce dopiero po ruszeniu wiosennej wegetacji. Dla zimotrwałości to nawet lepiej.
