Podczas zbioru kukurydzy na kiszonkę najważniejszy jest termin, który zapewni nam wysoką jakość i wartość energetyczną paszy. Rolnikowi powinno zależeć na tym, aby kiszonka z kukurydzy była łatwa do strawienia przez bydło, miała jak najwyższą zawartość białka oraz nie była trudna do rozdrobnienia.
Wybieranie terminu zbioru kukurydzy na kiszonkę – linia mleczna
Wybierając termin zbioru kukurydzy na kiszonkę, zwracamy uwagę przede wszystkim na zawartość suchej masy. Czynnikami o tym decydującymi są m.in. odmiana, warunki pogodowe, faza wzrostu oraz wysokość ścinania (im wyżej roślina jest ścinana, tym wyższa zawartość suchej masy).
Istotną rolę odgrywa położenie linii mlecznej w ziarniaku kukurydzy. Najkorzystniej jest, gdy znajduje się w środku ziarna. Wówczas zawartość suchej masy wynosi od 30 do 35 proc. Ważne, żeby sprawdzić to w kilku kolbach, rozmieszczonych na całym polu.
Określanie terminu zbioru kukurydzy na kiszonkę dzięki kuchence mikrofalowej
Termin zbioru na kiszonkę możemy określić w domu. Kilka kolb zebranych z różnych miejsc pola rozdrabniamy. Odważamy 1000 g zielonki i przekładamy je na tackę, którą wkładamy do mikrofalówki razem ze szklanką wody. Co minutę wyjmujemy zielonkę i ważymy do momentu, aż masa nie przestanie się zmieniać – wtedy uzyskamy zawartość suchej masy. Jeżeli z 1000 g zostało 35 g, to zielonka zawiera 35 proc. suchej masy.
Zwróćmy uwagę na to, że zawartość suchej masy zwiększa się o 0,5 proc. dziennie, a w trakcie ciepłych dni nawet o 0,75 proc. Jeśli weźmiemy to pod uwagę, możemy określić optymalny termin zbioru dla naszego pola.
Przechowywanie kukurydzy na kiszonkę w pryzmach
Przechowywanie kiszonki z kukurydzy w pryzmach jest najtańszą formą przechowywania. Wcześniej musimy zaplanować jej wymiary – żeby nie była ani za szeroka, ani za wysoka. Formujemy ją przez ok. 2-3 dni. Warstwy zielonki powinny wynosić 40-50 cm. Po ubiciu ostatniej warstwy kiszonkę okrywamy hermetyczną folią. Jej brzegi zabezpieczamy przez obłożenie ziemią. Dodatkowo jeszcze całą powierzchnię przykrywamy warstwą ziemi o grubości 20 cm. Istnieją również specjalne siatki, obciążone workami z piaskiem. W ten sposób zapobiegamy przedostawaniu się do pryzmy powietrza i wtórnej fermentacji, która niekorzystnie wpływa na kiszonkę.
